“Het christendom is nog altijd de culturele matrix van de wereld waarin wij leven, en als men dat niet wil bedenken, zie ik niet goed hoe men dat (leven in die wereld) kan begrijpen. De echte scheidslijn loopt vandaag niet meer langs de lijnen van politieke families, maar loopt tussen hen voor wie het nadenken over het menselijk avontuur meer dan ooit noodzakelijk is en hen die dat als volledig achterhaald beschouwen, voor wie voorspoed, hedonisme en een zekere vrijheid het antwoord zijn op alles. Hoe seculier (laïc) ik ook mag zijn, ik voel mij veel dichter staan bij mensen met een religieuze instelling (esprit) dan bij veel seculiere mensen, die mij lijken af te drijven in de richting van een soort spontane ontmenselijking, die hang van onze samenlevingen naar ongeïnteresseerdheid, onbeschaafdheid en de afbraak van cultuur. Velen noemen het spiritueel als je niet bij de oppervlakte van het menselijke mysterie wil blijven hangen. Dat is een woord waarin ik me inderdaad herken.”
